22 września 2015
Federacja Porozumienie Zielonogórskie apeluje do posłów, aby podczas ostatnich dni urzędowania w Sejmie nie tworzyli zapisów prawnych, które później niekiedy latami trzeba zmieniać, a ich jakość odczują na co dzień pacjenci wspólnie z lekarzami i fizjoterapeutami.
Tym razem wątpliwości dotyczą pośpiesznie procedowanego, poselskiego projektu ustawy o zawodzie fizjoterapeuty, którego niektóre zapisy budzą zastrzeżenia środowiska medycznego.
System opieki zdrowotnej, aby był bezpiecznym dla pacjentów, musi być dobrze zaplanowany, mieć gwarancję finansowania oraz wymaga wysoko wykwalifikowanych pracowników medycznych. Lekarze, pielęgniarki, położne, aptekarze mają swój samorząd zawodowy, opisaną ścieżkę zdobywania kwalifikacji, zdawania egzaminów państwowych i uzyskiwania prawa wykonywania zawodu. Do zawodów medycznych, które chciałyby mieć uregulowany prawnie status dołączyli fizjoterapeuci.
W lipcu 2014 roku posłowie z Klubu Parlamentarnego PSL złożyli poselski projekt ustawy o zawodzie fizjoterapeuty oraz zmianie innych ustaw. Zgodnie z intencją projektodawców celem ustawy ma być ochrona życia i zdrowia pacjentów poprzez uregulowanie wymagań dla wykonywania czynności fizjoterapeutycznych oraz zapewnienie weryfikacji posiadania odpowiednich kwalifikacjo do ich udzielania. Projekt przewiduje również możliwość pociągania do odpowiedzialności w przypadku nierzetelnego realizowania świadczeń przewidzianych w ustawie.
Naczelna Rada Lekarska w swoim stanowisku uznała za zasadną celowość ustawowej regulacji zasad wykonywania zawodu fizjoterapeuty, ale wskazała na wątpliwości dotyczące uznania zawodu fizjoterapeuty za zawód zaufania publicznego oraz zasadność powołania samorządu zawodowego.
Wiosną 2015 roku rozpoczęła prace nad projektem komisja zdrowia. W toku prac parlamentarnych środowiska medyczne zgłaszały wiele uwag, wątpliwości dotyczących głównie uregulowania wzajemnych relacji między lekarzami a fizjoterapeutami. Uregulowania wymagają kwestie dostępu do informacji dotyczących chorób, leczenia pacjentów, które posiadają lekarze. Proces leczenia wymaga koordynacji i współpracy. Za leczenie pacjenta odpowiedzialny jest lekarz.
Ostatnie tygodnie pracy sejmowej Komisji Zdrowia, kiedy posiedzenia zwołuje Marszałek Sejmu wyręczając przewodniczącego komisji również w jej prowadzeniu, niestety, nie gwarantują tworzenia dobrego prawa. Pośpiech, jaki pojawia się przy tworzeniu ustaw oraz brak uwzględniania uwag zgłaszanych przez stronę społeczną muszą wywoływać słowa krytyki.
